Narwiański Park Narodowy to obszar specyficzny dla świata zwierzęcego. Z jednej strony wąski i rozciągnięty wzdłuż koryta Narwi, stanowi niewielką przestrzeń i nie może być w całości terytorium dla dużych ssaków. Z drugiej względnie szeroka dolina rzeczna z układem charakterystycznych środowisk podmokłych jest ważnym szlakiem migracyjnym dla biebrzańskiej populacji łosia, populacji jelenia, przedstawiciele której odbywają tutaj sezonową migrację z Puszczy Knyszyńskiej, a także dla wilków. Populacja bobra osiągnęła na terenie Parku liczbę ponad 250 osobników, łosi jest kilkanaście.
Niestety ja nie spotkałam tutaj żadnego bobra ani żadnego łosia bynajmniej na moje szczęście...
W każdym razie jest miło jak na szlaku spotyka się jakieś zwierzątko lub ptaszka.
Niektóra zwierzyna jest mile widziana, niektóra, jak ta umieszczona na wyżej przedstawionym zdjęciu, niekoniecznie. Trzeba uważać. Co jak co, ale będąc w Parku Narodowym jesteśmy tak naprawdę gośćmi i to nie my gramy tutaj pierwsze skrzypce. Możemy wspomóc zwierzynie, roślinności w ich rozwoju, jednak agresywna ingerencja nie jest wskazana. Dzięki temu możemy widzieć i obserwować niespotykane gatunki fauny, czy flory, a nawet możemy dostrzec je w ukryciu jak... zajadą swój obiadek :)
Link do filmiku "Łabędź w Narwiańskim Parku Narodowym":
Komentarze
Prześlij komentarz