Szlakami Polskich Parków Narodowych

Szukaj na tym blogu

23 Parki Narodowe

w dniu stycznia 11, 2020

Pobierz link
Facebook
X
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Pobierz link
Facebook
X
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty

Beskid Niski sercu bliski czyli jak to jest w Magurskim Parku Narodowym cz.2

W Beskidzie Niskim, gdzie czas zatrzymuje się i zasięg zanika, można odpocząć w Bacówce PTTK w Bartnem. Po przejściu 18 kilometrów trzeba było zakwaterować się i naładować baterie na kolejny dzień. Bartne to miejscowość, która swoim klimatem odosobnienia zachęca turystów do spędzania spokojnego, bez pośpiechu czasu. To właśnie w Beskidzie Niskim, które jest mojemu sercu bliskie urodziłam się i wychowałam. Kiedy zaczęłam zwiedzać wszystkie Parki Narodowe, a pora nastała na Magurski Park Narodowy, będący moim siódmym w kolejce, wiedziałam, że dobrze zapamiętam tamtą chwilę. Kiedy zmrok zapadł, kiedy wszystko ucichło, człowiek zdał sobie sprawę jak to niewiele mu potrzeba by zapomnieć o pracy i o kieracie codzienności. Nieważne ile ma się pieniędzy, nieważne ile ma się znajomych, przychodzi moment na wyłączenie się i na zakotwiczenie się w miejscu, w którym się znajduje. Będąc obok lasu, będąc w samym centrum Magurskiego Parku Narodowego byłam szczęśliwa. Nastał dzień, bardz

Książka "Szlakami Polskich Parków Narodowych" i historia jej powstania

Kiedy kończy się Stary Rok, mamy ogromną nadzieję, że nasze postanowienia się zrealizują w kolejnym już Nowym Roku. Jednak nie dzieje się tak zawsze. Tamten rok, 2017 zaczął się spokojnie. Jeszcze na początku stycznia nie wiedziałam, że będzie to rok pełen nowych wyzwań. Dopiero te wyzwania zaczęły się realizować w lutym, a dokładnie szóstego lutego, kiedy to moje pierwsze kroki postawiłam w Gorczańskim Parku Narodowym. Przewodnik beskidzki, czyli moja siostra, zaproponowała mi, bym zwiedziła wszystkie Parki Narodowe Polski. Stwierdziła, że kupi mi książkę, w której będą zaznaczone szlaki turystyczne poszczególnych Parków Narodowych. Książka "Najpiękniejsze miejsca. Polska. 23 Parki Narodowe" pana Pawła Fabijańskiego, bo o niej tu mowa nie była taką publikacją, jaką bym sobie życzyła. Zamiast szlaków turystycznych, były poglądowe mapy z informacjami na temat flory i fauny w danym Parku Narodowym. Jednak książka spodobała mi się na tyle, że stała się ona niejako dowodem na t

Zimową porą w Wielkopolskim Parku Narodowym

Nad wielkimi jeziorami w północno-zachodniej Polsce jest położony Wielkopolski Park Narodowy. Tych jezior na tym terenie okalającym ten niesamowity Park Narodowy jest dość sporo. Jednak kto by chciał przebywać na parkowym łonie przyrody i jeszcze w dodatku wędrować, kiedy jest styczeń?! Tak, ja! :) Akurat na tamtym terenie byłam raptem dwa dni, ale to mi wystarczyło, by zejść w sumie około 50 kilometrów. Drugi dzień zwiedzania Wielkopolskiego Parku Narodowego nie rozpoczął się wybitnie dobrze, gdyż od 4 rano nie spałam. Szlak rozpoczęłam w okolicach Osowej Góry i Jeziora Budzyńskiego, które było ukryte w gąszczu gałęzi drzew. Przejście około ponad 22 kilometrów w 6,5 godzin dało mi możliwość odwiedzenia najważniejszych punktów mojego 12 Parku Narodowego. Przechodząc ponownie obok Jeziora Kociołek kierowałam się do jednego z największych jezior w Polsce, a mianowicie do Jeziora Góreckiego, na którym znajduje się Wyspa Zamkowa oraz Wyspa Kopczysko. Jezioro Góreckie zajmuje około 65 hek

Narnia w Gorczańskim Parku Narodowym

Pory roku w poszczególnych Parkach Narodowych nadają specyficzny charakter każdemu Parku z osobna. Czy to góry w śniegu, czy te same w szacie zielonych liści nastrajają nas do powrotów w zaległe zakątki po raz wtóry. Każdy miesiąc w danym Parku Narodowym jest godny do zwiedzenia. Miesięcy jest aż 12, a Parków 23. Piękny cel można by było ukrócić do odwiedzania Parków Narodowych w poszczególnych porach roku. Tak się składa, że w przygodzie szlakami polskich Parków Narodowych Gorczański Park Narodowy był przemierzany przeze mnie w porze zimowej. Co ciekawe, tym Parkiem rozpoczęłam i praktycznie nim jako przedostatnim ukończyłam tą przygodę. Tym samym zapraszam do Narnii. Wystarczy kliknąć w link, by oddelegować się w zimowe zakątki Gorców: https://www.youtube.com/watch?v=NWL6Hk3lhjc&feature=youtu.be Narnia w Gorcach istnieje naprawdę! Wystarczyło tylko tamtego grudniowego dnia wyjechać z zabłoconego brudem śniegu miasta i skierować się na Porębę Wielką, by stamtąd od Koni

Symboliczny koniec i początek w Karkonoskim Parku Narodowym

Ostatni Park Narodowy, ostatnia prosta, ostatni oficjalny szlak... w przygodzie Szlakami Polskich Parków Narodowych nie był łatwym szlakiem. Co prawda wyjście na najwyższy szczyt w Karkonoszach, która sobie liczy 1603 m.n.p.m. latem nie sprawiło mi żadnych technicznych trudności, jednak w sercu poczucie końca niesamowitej dwuletniej wyprawy ciążyła mi od początku tamtego dnia. Mimo, że spory czas minął odkąd skończyłam zwiedzać oficjalnie Parki Narodowe Polski, nawet teraz to pisząc, łezka kręci mi się w oku. Ciężko było na sercu, tak jakoś smutno i przykro. Jednak zbliżając się do najwyższego szczytu w Karkonoskim Parku Narodowym poczucie końca zaczęło się zamieniać w poczucie zrealizowania celu przeplatające się z uczuciem szczęścia. Idąc ciągle wyżej i wyżej smutek topniał, a pojawiała się radość. Z Karpacza wejście na około 1400 m.n.p.m. nie stanowiło problemu. Było dużo śmiechu, zdjęć, filmików, w którym zawarłam swoje wspomnienia. Byłam niesamowicie wzruszona, kiedy idąc ostatnim

Skalne Miasto poza granicami Parku Narodowego Gór Stołowych

Przemierzając szlaki Parku Narodowego Gór Stołowych nie zapomniałam o innych walorach jakże tego pięknego regionu. Będąc jeszcze w zimie postanowiłam z kompanem, że jednego dnia wybierzemy się w stronę granicy czeskiej, by od miejscowości Nachod pojechać pociągiem do Skalnego Miasta. Adrspasskoteplicke skały oraz miejscowość Teplice nad Metuji czy samo Adrspach to obowiązek wręcz każdego turysty, który przebywa m.in. w Kudowej-Zdrój nieopodal Parku Narodowego Gór Stołowych! Samo połączenie kolejowe do Adrspach plus przesiadka po drodze nie była obciążeniem, wręcz przeciwnie! Przyjemnie jechało się podziwiając czeskie krajobrazy. Mimo zimy i dość wymagających warunków na szlaku w Skalnym Mieście, wiedzieliśmy, że chcemy przejść więcej niż 15 kilometrów. Ponad 7 godzin idąc wzdłuż i na skałach między szczelinami i wchodząc, a także schodząc po drabinkach przebyliśmy 25 kilometry. Jak na takie warunki, był to niemały wyczyn, a nie ukrywam, też wchodziliśmy na szlaki na własną odpowiedzi

Wietrznie w Tatrzańskim Parku Narodowym

Wielokrotnie ruszając na szlak zastanawiałam się jakie warunki atmosferyczne spotkają mnie po drodze. Nigdy nic nie jest oczywiste. Trzeba być zachowawczym i prewencyjnie należy się przygotować do wyprawy. Jakie są zasady zachowania się w czasie silnego wiatru czy też burzy w górach? Nigdy nie jest to oczywiste, ale pewne reguły są ustalone. Tamta wyprawa zapowiadała się spokojnie. Nic nie wskazywało na to, jakie moglibyśmy zastać trudne warunki pogodowe na szczytach Tatr, a ściślej rzecz biorąc Tatr Zachodnich. Wędrówka rozpoczęła się szlakiem Doliny Chochołowskiej, by potem zielonym szlakiem wejść na Rakoń (1879 m.n.p.m.) i zahaczając również o Wołowiec (2064 m.n.p.m.) wrócić się do Grzesia (1653 m.n.p.m.) ostatecznie schodząc żółtym szlakiem do Polany Chochołowskiej. Ciepło słonecznych promieni dawał mi energię na lekką wspinaczkę w górę i w ogóle nie przejmowałam się tym, co mogłoby mnie spotkać tam na górze, bo po co? Człowiek w swojej naiwności wierzy, że jego droga jest słuszna

Wody mineralne a Park Narodowy Gór Stołowych

Po przetarciu sporego kilometrażu w Parku Narodowym przychodzi taki czas, że trzeba odpocząć, trochę się zresetować i może nie od razu położyć się do łóżka, ale na pewno zrobić coś mniej aktywnego i wyczynowego. Z racji tego, że akurat będąc w okolicach Parku Narodowego Gór Stołowych znajdowałam się również w okolicy różnych zdrojów wód mineralnych, to tamtego dnia postanowiliśmy, że będziemy wędrować między miastami zdrojowymi, by choć na chwilę przystanąć przy źródle i nieco łyknąć czystej oraz dobrej wody mineralnej. Podróż zaczęliśmy wcześnie rano kierując się autobusem do Polanicy-Zdrój. Miasto to znajduje się z dolinie Bystrzycy Dusznickiej. Obok popularnych wód mineralnych jak "Wielka Pieniawa" czy "Goplana" znajdują się tu liczne sanatoria, teatr zdrojowy ze Starym Domem Zdrojowym z 1892 roku. W parku zdrojowym z kolei znajduje się pomnik niedźwiedzia polarnego z 1910 roku, w miejscu do którego dotarł lądolód skandynawski

Bieszczadzki Park Narodowy i coś jeszcze

Po co w ogóle rzucać to wszystko i wyjeżdżać przysłowiowo w Bieszczady? A no po to by doświadczyć nie tylko innego świata, nie tylko po to, by dotknąć namacalnie nieba w górze, nie tylko, by przenocować i odhaczyć kolejny szczyt, a i też nie tylko, by się napić czy pogadać z współtowarzyszami tak na "lajcie". Chciałabym wyjaśnić, że Bieszczady dla każdego mogą znaczyć coś innego. Dla mnie Bieszczadzki Park Narodowy to emocjonalne przeżycie i starcie się przeszłości z teraźniejszością. To czas, kiedy obok ładowania baterii i ludzkich akumulatorów na kolejne nowe wyzwania, jest miejsce na odpuszczenie sobie i złapanie dystansu. Jak to zrobić w dobie dzisiejszych czasów? Ha! Oto jest pytanie, które postaram się w pełni rozwinąć w poniższych punktach: 1. Jedziesz w Bieszczady? Miej tam jakąś swoją "bazę". Kiedyś taka była rzeczywiście, gdzie ludzie przychodzili i niczym jak mgła rozchodzili się w swoje znajome miejsca na szlakach. Tutaj się spotykaliśmy, tutaj rozmawi

Zimowa Ścieżka nad Reglami w Tatrzańskim Parku Narodowym

Koniec kalendarzowego roku zawsze nastraja melancholijnie w kwestii podsumowań rzeczy odhaczonych i spraw niezałatwionych, tudzież daje nadzieję na lepszy kolejny rok. Wtedy akurat był to czas pięknych wspomnień związanych ze wszystkimi Parkami Narodowymi. To właśnie w Tatrzańskim Parku Narodowym kończyłam dwa lata pełne pasji i zaangażowania na szlakach. Ileż poświęceń i trudów z całą logistyką i ekwipunkiem musiał być załatwiony niemalże do końca każdy wyjazd na parkowe szlaki! Głowiłam się i troiłam, by wszystko było zapięte na ostatni guzik. Mimo tego niesamowite zbiegi okoliczności i studium przypadków powodował niekiedy rozchwianie mojego misternego planu, ale nie tyle, by nie ukończyć tej przygody. Parkowa przygoda przyczyniła się do całkowitej zmiany postaw w kwestii przygotowań do wyjazdów czy do organizowania wypraw. Spowodowała wzbudzenie nie tylko we mnie ale i w towarzyszach mojej podróży chęć przetarcia innych szlaków, które nigdy nie były plądrowane. Z tymi podsumowaniam

Obsługiwane przez usługę Blogger